1.Oscar Cordoba, ondaki teknik çoğu orta saha oyuncusunda yoktu. Topu oyuna inanılmaz sokardı, o kaledeyken ayrı bir güven duygusu hissederdik.
2.Recep Çetin, o ne goldü İsviçre'ye attığı. Kartalın sağ kanadından, herhangi bir kuş, dört ayaklı canlı asla geçemezdi.
3.Markus Münch, O'nun gibi muz orta yapan var mı hala, geldi mi Beşiktaş'a böyle birisi.
4.Gökhan Keskin, ah şimdi defansımızda şöyle bir adam olsa iyi olmaz mı biz de biraz rahat maç seyredebilsek.
5.Antonio Carlos Zago, Terminatörümüz bizim. Sert, yıkılmayan adam.
6.Federico Giunti, işte her takıma lazım olan futbolcu ama hala bir benzeri o gittiğinden beri hala alınmamış adam.
7.Fani Madida, ilk Beşiktaş maçımdaki futboluyla beni kendine bağlamış adam.
9.Mehmet Özdilek, en sevdiğim futbolcudur hala. İlk Beşiktaş formamı aldığımda 9 numara olacak diye tutturmuştum. Hele o jübile unutulur mu, kendisi zaten hiç unutulmadı.
10.Sergen Yalçın, beni şuana kadar en çok heyecanlandırmış futbolcu. Tek ayağı ile dünyayı titretebilecek kudretteki tek futbolcu benim için.
8.Stefan Kuntz, KUNTZ, KUNTZ, KUNTZ, en güzel tezahürata sahip Alman panzerimiz.
11.Pascal Nouma, ve tabi ki o. Her şeyiyle bizden biri. Sahadaki bizdi O, onun için aşığız ona, ruhuna.
Aslında kıyamadığım çok isim var. Yankov mesela. Unutamadığım adamdır. Ronaldo, Kadıköy'de attığı goller hala gözlerimin önünde. Hele bir de Amokachi var. 90+larda 3 Fenerbahçeli futbolcuyu başında diktiğini hala unutmadık. İlhan Mansız, Feyyaz, Metin Tekin, En Büyük Kaptan Rıza Çalımbay ve daha niceleri. Ama hepsinin ortak noktası hepsi sahaya çıktığı an, en az tribündekiler kadar Beşiktaşlı olmalarıydı. Yani hepsi sahadaki bizdi!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder