Kısa ve Gerçek Hikayeler

Kırklareli'ye taşındığımızda çocuktum daha. Yan apartmanda komşumuz vardı, o zamana kadar gördüğüm babamdan sonra en hasta Beşiktaşlı'ydı. Önemli Beşiktaş galibiyet sonrasında korna çalarak eve gelirdi. Karısı apartman boyunca Beşiktaş bayrağını aşağı kadar sallandırırdı. Arabayı parkedip ee doğru yönelirken ağızdan şu kelimler çıkardı...

"Karıcım seni çok seviyorum ama Beşiktaş'ı senden daha çok seviyorum."

***

Bugün Beşiktaş'da 30A sırasında bekliyorum arkamda Galatasaraylı bir çift var. Formaları giymişler maça gidecekler, aralarında konuşuyorlar...

-Ya bu Beşiktaş taraftarı nasıl gördün mü 20bin kişiden çıkan ses 60bin fenerliden çıkmıyor. Resmen 2-0 dan ittire ittire maçı aldılar.
+ İnanılmaz bağırıyorlar cidden. Çarşı harika cidden.
- Çarşı ile alakası yok ki stada gelen herkes bağırıyor.
+ O taraftar keşke bizde de olsa
- Yok öyle deme bizim ki de iyi ama işte bizde öyle herkes bağırmıyor bir sağdan bir soldan.

İşte burda da ben kıs kıs gülüyordum. İşin özü bizde "yürek" var sizde skorlar.

Şeref Bey'de maç izlemek, takımı desteklemek bir ayin gibidir, Beşiktaş'a duyulan aşkın ayini.