1 Ocak 2014 Çarşamba

Ali İsmail Korkmaz Benim Arkadaşımdı.

2013.. Sanırım Türkiye için - özellikle son 6 ayı - unutulmaz oldu. Yani gelişme ve sonuç en eşsizlerindendi. Benim için ise 2013 kendimi ilk defa ülkem adına gelecekte çocuklarıma övünerek anlatabileceğim olaylar demekti.
 
İlk önce şunu söylemek istiyorum biraz sonra yazacaklarımı kibir, ukalalık olarak görmeyin lütfen, yazının romantizminin etkisiyle okursanız iyi olur, tabi okursanız.
 
Mesleğim makine mühendisliği ve okuldan mezun olup askerden döndüğümden beri otomotiv sektöründe çalışıyorum. Kariyerin gidişatından da olsa gerek bugüne kadar hep araçlarda direk insan hayatına etki eden parçaların üretiminden sorumlu olarak çalıştım ve çalışmaya devam ediyorum. Bir müdürümün de deyimiyle gece uyurken farketmeden katil olabilecek durumdayım. İşte bu yüzden her zaman yaptığım işten gurur duyuyorum ve ülkem için bir şeyler yaptığımı düşünerek çalıştım.
 
Ama bu sene mayıs ayının sonu ve haziran ayında hiç hissetmediğim şeyler hissettim. Tam anlamıyla yaşadığım yerin bir karış toprağına, nefesine, özgürlüğüne sahip çıktım. Bu uğurda direndim, ayakta durdum. Ölüm korkusunu hiç hissetmediğim kadar hissetsem de bir kere bile lanet olsun demedim ayakta durmaya, ağacıma, toprağıma ve özgürlüklerime sahip çıkmaya devam ettim o eşsiz günlerde. Ve gün gelecek çocuğuma benim katil devletim ağacıma göz dikti, insani haklarımı yok saydı ama ben binlerce arkadaşımla buna hayır dedim. Katil devletim dozerle girdiği o topraklardan ağaç dikerek çıktı diyeceğim.
 
Hani 68 kuşağı mensuplarının hepsinin arkadaşıdır Deniz, Yusuf, Hüseyin, Mahir, Sinan, Taylan... Belki adını yazdıklarımı görmediler bile ama onlarla aynı davaya baş koyup o uğurda bedenlerini, akıllarını, ruhlarını harcadılar. İşte ben de ilerde çocuğuma bugünleri anlatırken Abdocan, Mehmet, Ahmet, Medeni, Ethem, Ali İsmail benim en kral arkadaşımdı, kardeşimdi diyeceğim. Ethem ile Ankara metrosunda beraber sokak çalgılarına eşlik ederdik, Ali İsmail bu hasta Beşiktaşlı abisini Fenerbahçe Yıkılmaz diye bağırttı diye anacağım.
 
Sonra devam edeceğim anlatmaya... Bir de Berkin var, Ali İsmail, Ethem, Medeni, Ahmet, Mehmet, Abdocan kalleşleri korkuttular, titrettiler onların bıraktığı yerden Berkin kardeşimle o kalleşlerin yıkıldıklarını izledik diyeceğim.
 
Berkin uyanacak, uyanmak zorunda ve 2014 özgürlüklerimiz için çok güzel olacak. İnanıyorum...